Mikið var að eitthvað gerðist!

Það var mikið að eitthvað væri gert í málinu og reynt að hlúa að Íslandi og íslendingum, hvað annað. Mest er um vert er að hugsa jákvætt og horfa fram á veginn. Við getum litið á þetta sem erfiðan þröskuld sem við verðum að fara yfir, en við lærum líka á því. Reyndar þurfum við bæði lyftu og stiga til þess að fara yfir þennan þröskuld, en eitt er víst að sólin er hinu megin. Ég vil umfram allt ekki mála skrattann á vegginn, heldur að halda ró minni og sjá hvað er næsta skref yfir þröskuldinn.

Ég verð að viðurkenna að í byrjun fór ég að hugsa... einhverjir bankar verða lokaðir eða gjaldeyrishöft verða sett á. Man þá tíð þegar móður mín var að tala um gjaldeyrishöftin. En þetta er rangur hugsunarháttur. Það er alltaf sól yfir skýjum.

Miðað við lestur á netinu þá hafa Evrópusambandsríkin ekki náð saman um sameiginlegar aðgerðir varðandi þessa krísu sem komin er á fjármálamarkaðinum. Það sannar betur fyrir mig þetta sambandi er ekkert annað en orðin tóm og þetta endalausa hjal, um að sameinast inní eitt stór ríki til að íslensk þjóðfélag getur lifað af, er ekkert annað en útópía. Við eigum að vera eins hinir sönnu Víkingar sem snéru bökum saman og börðust til sigurs. Það skiptir ekki máli stærðin á ríkinu heldur hvernig þjóðfélagið er og ef við gætum hvers annars munum við alltaf sigra.