Vantar okkur vegakort?

Ég hef haft það á tilfinningunni undanfarið að ég hafi fæðst á rangri plánetu, það getur ekki verið að ég hafi átt að fæðast á þessari!

En ég hef allavega komist að þeirri niðurstöðu að þessum útrásarstórgróðaherrum vantar vegakort og það kort heitir siðfræði í viðskiptum. Þeirra eina hugsun er að við næsta götuhorn er GULLPOTTUR og þeir ætla að grípa hann og besta leiðin er að taka lán eða skiptast á pappírum innan sinna vinabanda, en pappírar þessir köllum við hlutabréf. Þeirra eina markmið með yfirtök er að kreista Gæsina eins og hægt er og viti menn jú Gæsin sú arna verpti gulleggjum, fyrir þessa herra. En það var á kostnað hennar sjálfra. Því með því að þurrausa allt lausafé til að þóknast þeim og selja svo allt frá henni, voru þeir í raun að þurrka hana út.

Ein frábær Gullgæs sem tekin var og átti að græði á var t.d. Flugleiðir, ég hef það á tilfinningunni að fyrirtæki var tekið sem margir kalla "hákarla árás". Þá er fyrirtækið skoðað miðað við órástafað eigið fé og hvaða eignir er hægt að selja frá Gullgæsinni, því hærri sem það er því betra. Þetta er reyndar þekkt í Bandaríkjunum frá 1975-1995 þar sem mörg fyrirtæki urðu fyrir barðinu á þessum hákarlaveiðimönnum og endaði yfirleitt ekki vel fyrir minni borgir og sveitarfélög.

Höfum við í raun gleymt siðfræðinni í viðskiptum sem felst í t.d. trausti og að byggja fyrirtækið upp innanfrá og hlúa að því, þannig að það verði sterkt og öflugt. Því rekstur á fyrirtæki er langhlaup en ekki 10 metra hlaup eins og hefur verið síðustu 2-3 ár. Þegar hugsað er eingöngu um 10 metra hlaup, þá þarf alltaf að kaupa næsta og næsta og allt með lánum, hvað annað? En einhvern tíman kemur stoppið. Hins vegar hafa verið góð kaup á fyrirtækjum erlendis og það er yfirleitt hjá þeim sem eru að stækka við sig sjálft, þannig að þau sjálf fái stærri markað.