Fylgishrun Samfylkingarinnar - hverjum er það að kenna?

Þessi flokkur ef flokkur skyldi kalla holaði t.d. heilbrigðiskerfið að innan í tíð síðustu ríkisstjórn og þeirra eina baráttumál var ganga í ESB, taka upp Evruna og verja erlenda fjárglæpamenn. 

Helsta vandamálið í Samfylkingunni er fólkið sjálft sem er í framvarðasveit þess og er jafnframt á Alþingi. Flokkurinn þarf að losa sig við þessa ryðguðu nagla sem er flokknum til minnkunar. Stórhluti af því liði kemur úr gamla Alþýðubandalaginu og sá flokkur varð aldrei meira en 7% flokkur. þannig að Samfylkingin er bara í góðum málum miðaða við fylgi Alþýðubandalagið forðum. Síðan hefur þessu þreytta og ryðgaða framvarðasveit tekist í gegnum tíðina að losa sig við kratanna í flokknum. Logar gömlu kratanna eru löngu dauðir í þessum flokki eða fylkingu og þessar hugsjónir og eldmóður sem gömlu kratarnir voru með eru því löngu dauðir í flokknum.

Síðan kemur mjög hlægilegt varaformaðurinn Katrín Júlíusdóttir væri mjög til í það að bjóða sig til formanns, til þess að hressa upp á flokkinn. Ef varaformaðurinn getur ekki barist með þessum flokk núna þegar illa gengur, hvernig getur hún það þegar viðkomandi er orðin formaður.

Eins er hægt að skoða borgarstjórn Reykjavíkur sem er Samfylking, píratar og fleiri í uppgerðar félagshyggjuflokkar. Það er hægt að spara 9 milljónir í Húsdýragarð og taka mat af gömlu fólki en það er allt í lagi að eyða 170 milljónum í þrengingu á einhverri götu. Þetta er einhver versta stjórn sem komið hefur í Reykjavík.

Niðurstaða. Flokkurinn þarf að losa sig við þessa ryðguðu og þreyttu nagla úr forystusveit þess sem virðist vera límdir við stólanna. Það dugar því ekki að skipta bara út formanni ef liðið sem er í kringum hann er jafn myglað sem áður. Eins þurfa kjósendur að skipt út þessu liði á þingi og fá ný andlit með hugsjónir krata að leiðarljósi sem mun verja íslenskt samfélag en ekki einhverja vinavæðingu.

Landsfundur ræddur